میگویند: استادی از دانش آموزش پرسید: چه مدتی است که در نزد من برای طلب علم می آیی؟ دانش آموز گفت: سی و سه سال است. استاد پرسید در این مدت چه آموخته ای؟ دانش آموز گفت: هشت چیز. استاد گفت: فقط هشت چیز آموخته ای؟!دانش آموز گفت: بله ای استاد چیزی جز این نیاموخته ام و دوست ندارم که دروغ بگویم. استاد گفت: آن هشت چیز چیست؟ دانش آموز گفتاول: به مردم نگاه کردم دیدم هر کس محبوبی دارد ولی هرگاه به قبر سپرده می شود همه محبوبانش او را تنها می گذارند؛ لذا نیکی ها را محبوبم قرار دادم تا مرا در قبر تنها نگذارند. دوم: وقتی این آیه را خواندم که خداوند فرموده است: (وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى * فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَی) [نازعات: 41-40] (هر کس از جاه و مقام پروردگارش بترسد و نفس خویش را از هوای نفس باز داشته باشد قطعا بهشت جایگاه اوست. لهذا سعی کردم نفسم را از هوای نفس باز دارم تا اینکه مطیع فرمان الله باشد. سوم: به مردم نگاه کردم هر کس چیزی گرانبهایی داشته باشد از آن مواظبت می کند تا گم نشود وقتی سخن خداوند را شنیدم که می گوید: (مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ َ) [ نحل: 96 ]( آنچه نزد شماست فانی است و آنچه نزد خداوند است ماندگار و باقی می باشد.) لذا هر چیز گرانبهایی را که یافتم در راه الله دادم تا خدواند از آن نگهداری کند. چهارم: دیدم که هر کسی به مال و نسب و جاه و مقامش می بالد، وقتی به این آیه نظر کردم که خداوند می فرماید:(إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ) [حجرات:13] ( گرامی ترین شما در نزد خداوند با تقوا ترین شماست) لذا به تقوا چنگ زدم تا نزد خداوند گرامی و عزیز باشم. پنجم: به خلق نگاه کردم دیدم که همدیگر را لعن و نفرین می کنند و سبب آن حسادت است، وقتی به سخن خداوند نظری انداختم که می گوید: (نَحْنُ قَسَمْنَا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ) [زخرف:32] (این ماییم که معیشت آنان را در زندگی دنیا میانشان تقسیم کرده ایم) پس حسادت و چشم داشت به مال مردم را ترک کردم زیرا دانستم که قسمت و روزیم در دست خداوند است. ششم: مردم را دیدم که با یکدیگر دشمنی می کنند، به سخن خداوند گوش دادم که می فرماید: (إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا) [فاطر :6] (بی گمان شیطان دشمن شماست پس شما هم او را دشمن بدانید.) لذا دشمنی مردم را رها کردم و به دشمنی با شیطان پرداختم. هفتم: مردم را دیدم که برای بدست آوردن لقمه نانی از حلال و حرامی دریغ نمی کنند؛ به گفته خداوند اعتماد کردم که فرمود: (وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا) [هود: 6] ( هیچ جنبنده ای بر روی زمین نیست مگر اینکه روزی آن بر خداوند است) دانستم که من هم یکی از این جنبنده گانم پس مشغول به آنچه که خداوند برایم واجب گردانیده شدم و باقی را ترک کردم. هشتم: مردم را دیدم که هر کدام بر یکدیگر توکل می کنند. به سخن خداوندی یقین کردم که فرموده است:(وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ)[طلاق: 3](هر کس بر خداوند توکل کند “خداوند” برای او کافیست). پس توکل بر مخلوقات را ترک کردم و بر الله توکل کردم. استاد گفت: آفرین بر تو این هشت چیز مرا به تعجب وا داشت و باعث شد که بر حالمان و رفتارمان با کتاب خداوند (قرآن) و فهم آن بگریم.

قل یا اهل الکتاب لستم علی شیء حتی تقیموا التوریه و الانجیل و ما انزل الیکم من ربکم .     مائده / 68

“بگو ای اهل کتاب !شما هیچ آیین درستی ندارید؛ (دارای ارزش نیستید) مگر اینکه {کتاب های آسمانی الهی چون} تورات و انجیل  وآن  چه از جانب پروردگارتان به شما نازل شده است؛ {قرآن را } اقامه کنید.”

امروزه دوری از قرآن در همه ی جامعه مشهود است و به شما توصیه میشود که با قرآن ارتباط و انس داشته باشید.

ادامه »

انس با قرآن

قل یا اهل الکتاب لستم علی شیء حتی تقیموا التوریه و الانجیل و ما انزل الیکم من ربکم .     مائده / 68
“بگو ای اهل کتاب !شما هیچ آیین درستی ندارید؛ (دارای ارزش نیستید) مگر اینکه {کتاب های آسمانی الهی چون} تورات و انجیل  وآن  چه از جانب پروردگارتان به شما نازل شده است؛ {قرآن را } اقامه کنید.”
امروزه دوری از قرآن در همه ی جامعه مشهود است و به شما توصیه میشود که با قرآن ارتباط و انس داشته باشید.
اسلام دینی ابدی است ، کتابش هم جاودانه تا روز قیامت حاضر است ، مبارزات قدرتهای بزرگ در طول تاریخ با اسلام و قرآن ، هیچ ثمره ای در جهت محو نمودن جایگاه این کتاب عزیز نداشته است و خداوند سبحان حافظ کتابی است که از تمام عیب ها و نقص های علمی و ادبی ، زمانی و مکانی ، و…. پاک میباشد.
و چه مونسی بهتر و عزیزتر از قرآن میتوان یافت نمود؟!!!
یا ایها الناس قد جائتکم موعظه من ربکم و شفا لما فی الصدور وهدی و رحمه للمؤمنین .         یونس / 57
“ای مردم برای شما از جانب پروردگارتان ، پندی و شفایی برای سینه هایتان {از تمام دردهای روحی و جسمی وبلاها و وسوسه ها } و هدایتی  ورحمتی برای مؤمنان آمد .”
قرآن کریم مؤعظه ای الهی برای همه انسان ها در طول تاریخ بوده و هست؛ قرآن شفابخش همه دردها و درمان همه مشکلات روحی و جسمی می باشد؛ چراغ هدایت بشر در میان همه ی تاریکی ها اعتقادی ، فکری ، سیاسی و… و راه گشای همه بن بست ها است.
و چه مونسی بهتر و عزیزتر از قرآن میتوان یافت نمود؟!!!

گزیده ای از کتاب قرآن معجزه جاوید اسلام از احسان زاهدی انتشار یافته از الطیار.

انس با قرآن

(انس)در لغت معنایی مقابل (وحشت )دارد و انس انسان به چیزی بدین معناست که از آن هیچ وحشت و اضطرابی ندارد و همراه با آن به آرامش می رسد .انسان کمال طلب ، فقط به امور مادی بسنده نمی کند و به سوی هدف های والاتری گام بر می دارد .لذا وحشت و تنهایی خود را در پناه امور معنوی زائل می کند.در روایات به انس با علم و معرفت به قرآن و ذکر خدا سفارش شده است .

امام علی علیه السلام  می فرماید : « هر کس با قرآن انس گیرد ، از جدایی دوستان وحشتی نخواهد داشت ». ایشان همچنین در جواب گروهی که هنگام سفر از ایشان توصیه ای خواسته بودند ، فرمود: اگر به دنبال مونسی می گردید ، قرآن برایتان کافی است .

امام صادق علیه السلام  فرمودند: به دنبال مونسی بودم که در پناه آن ، آرامش پیدا کنم ، آن را در قرائت قرآن یافتم .

قرآن مونس  جاودانه  است آن  را  از خود   دور نسازید.

جهات انس با قرآن

انس و الفت با قرآن از جهات مختلفی قابل توجه است و بعد معرفتی آن از همه جهات قابل توجه تر می باشد ؛ از آنجا که قرآن کلام الهی و تجلی کمال مطلق محسوب می شود دارای گیرایی و جذابیت ویژه ای است ؛ کسانی  که به دنبال کشف رمز و راز خلقت می لاشند ، می توانند آن را در قرآن بیابند ؛ قرآن منبع مهمی برای تشنگان حقیقت محسوب می شود . خالق هستی به وسیله قرآن با بندگانش سخن می گوید و کسی که به خدا ایمان دارد و عاشق بندگی و وصال اوست ؛ مشتاق شنیدن کلام معشوق است ؛ از سخن گفتن با معبود خویش لذت می برد ؛ با انس و ارتباط با قرآن ایده های توحیدی را از این کلام أخذ می کند؛ و با معارف الهی آشنا می شود .

«با تو گر می خواهی سخن گوید خدا قرآن بخوان».

قرآن سراسر نور و روشنایی است و بدون تردید کس که چنین مونسی برای خود انتخاب کند می تواند تاریکی ها را به درستی پشت سر نهد و راه هدایت را در پیش گیرد ؛یکی از جنبه های انس با قران ، جنبه هدایتی آن است . کتاب خدا شالوده مکتب اسلام است که جهان بینی توحیدی و ایدئولوژی آن را تبیین می کند و بهترین اسباب هدایت را در اختیار انسان می گذارد .

بعد عبادی قرآن از دیگر جهات انس با قرآن محسوب می شود ؛ بزرگان دین ، ارتباط با قرآن و تلاوت آن را سفارش کرده اند و آثار و ثواب بسیاری برای آن شمرده اند .

بیایید قرآن را مونس خود قرار دهیم.

آثار وبرکات انس با قرآن

انس با این کتاب آسمانی ، آثار دنیوی و اخروی فراوانی دارد که در چند خط ، نمی توان به تمامی آنان اشاره کرد؛ بنابراین تنها چند اثر دنیوی انس با این عظمت بی انتها را بیان می کنیم .

راهنمای آدمی از ضلالت ها و پناهگاه او در فتنه ها است .این کلام ارجمند جدا کننده ی حق از باطل و نیکو ترین سخن و رساترین اندرز و سفره گسترده الهی در میان بندگان است تا جسم و جان خویش را حیات بخشند و زندگی سرد و زمستانی خویش را بهاری سبز و خرم تبدیل کنند مگر نه آنکه بهار قران بهار دلهاست .

امام صادق علیه السلام فرمود : « من لم یعرف الحق من القرآن لم یتنکب الفتن ».کسی که حق را از قرآن نشناخت ، از فتنه کناره نگرفت.

دوای درد ها : همان گونه که تن آدمی درد مند می گردد و نیازمند مداواست ، قلب و روح آدمی نیز دچار درد و آسیب می شود . قرآن کریم درباره منافقان می فرماید : « فی قلوبهم مرض » در قلبهایشان مریضی است . حقیقت آن است که دردهای روحی ، بسیار عمیق تر و عدم مداوای آن اثرات جبران ناپذیری بر زندگی آدمی می گذارد . خداوند قرآن کریم را مایه « شفا » ی درد ها معرفی کرده می فرماید : « و تنزل من القرءان ما هو شفاء و رحمه للمومنین و لا یزید الظالمین الخسارا » .

تکبر و خود برتر بینی ، حسد و ظلم و تجاوز و فتنه گری ، سرکشی ، طغیان و شرک و بسیاری از دردهای امروز جوامع بشری ، ریشه در دورافتادن از تعالیم قرآن و دین دارد که متاسفانه بسیاری از مسلمین نیز با وجود داشتن نسخه شفا بخش ، گرفتار پارهای از این دردها هستند.

نشستن بر سر سفره ی ضیافت الهی : انسانی که با قران مأنوس است و آن را همنشین خویش ساخته ، خود را بر خوان رنگارنگ و بی نظیری می بیند که میزبان آن خداست ، خدایی که غنی و بی نیاز است « ان الله هو الغنی الحمید » . چگونه ممکن است آدمی برسر چنین سفره ای حاضر شود و بی توشه و دست خالی برگردد؟؟!!

 مراحل انس با قرآن

 میزان بهره مندی انسان از آثار بستگی به سطح و کیفیت انس با قرآن دارد . انس با قرآن دارای مراتب و مراحلی است . کمترین مرحله انس با قرآن نگاه کردن روزانه به قرآن است که همین نگاه کردن بدون خواندن ، جزو عبادت مستحبی محسوب شده و ثواب دارد . پیامبر صلی الله علیه و آله در این باره فرمودند : «النظر فی المصحف من غیر قراه عباده » نگاه کردن به خطوط قرآن بدون خواندن آن عبادت است. یکی دیگر از مراحل انس با قرآن شنیدن قرآن است . گوش دادن به آیات الهی یکی از آداب حضور در محضر قرآن شریف است . اگر انسان دقت کند و به کلام خداوند سبحان احترام بگذارد ، مورد رحمت الهی قرار می گیرد و اگر این احترام رعایت نشود ، طبق مفهوم آیه ی «و اذا قرء القرآن فاستمعوا له و انصتوا ترحمون » اعراف / 204 از رحمت الهی محروم می شوند. استماع ، یعنی انسان با ابزار شناخت و معرفت در اختیار کلام الهی باشد. تلاوت قرآن : « الذین اتیناهم الکتب یتلونه حق تلاوته اولئک یومنون به ». امام باقرعلیه السلام و رسول خدا صل الله علیه وآله هفت نکته مهم را در مورد قرائت قرآن بیان فرمودند : « 1- کسی که در یک شب ، ده آیه قرآن بخواند ، از غفلت کنندگان نخواهد بود.2- کسی که در یک شب ، پنجاه آیه قرآن بخواند ، اهل ذکر الهی به شمار می رود .3- کسی که در یک شب ، صد آیه قرآن بخواند ، از فرمانبران الهی می شود. 4- کسی که در یک شب ، دویست آیه قرآن را بخواند ، از اهل خضوع و خشوع در محضر الهی خواهد بود. 5- کسی که در یک شب سیصد آیه از قرآن را بخواند از پیروزمندان الهی می شود . 6- کسی که در یک شب پانصد آیه قرآن را بخواند ، از پیروزمندان الهی می شود. 7- کسی که در یک شب ، هزار آیه از قرآن بخواند ، برای او قنطاری از طلا می نویسند که کوچک ترین آن ها مثل کوه احد و بزرگترین آن به اندازه ی فاصله میان آسمان ها و زمین است. حفظ قرآن : یکی از مشکلات امروز مسلمانان حفظ ظاهر قرآن است بدون توجه به مفاهیم گسترده آن.برگزاری مسابقات گسترده برای حفظ نشان از حافظان بی شمار می دهد ولی آیا تمامی این حافظان ، قرآن را به معنای واقعی حفظ کرده اند؟!!! تعلیم و تعلم قرآن و توسل به قرآن : امام صادق علیه السلام فرمودند: « ینبغی للمؤمن ان لا یموت حتی یتعلم القرآن او یکون فی تعلمه ». سزاوار است مؤمن نمیرد ، تا قرآن را بیاموزد، یا در حال آموزش آن باشد .رسول حق صل الله علیه و آله فرمودند :« خیارکم من تعلم القرآن و علمه .» بهترین شما کسی است که قرآن بیاموزد و آموزش دهد . سرپرست خانه لازم است قرآن را فراگیرد ، و زمینه فراگیری زن و فرزند را نیز فراهم کند ، آنگاه همه با هم به کتاب خدا عمل کنند. به یقین معنای واقعی انس با قرآن صرفاً با تلاوت ، حفظ ، شنیدن ، و تعلیم بدون تدبر و عمل به قرآن حاصل نمی شود بلکه آن چه انس واقعی را معنا می بخشد ، عمل به آیات و تاثیرپذیری در عمل و رفتار تلاوت کننده است ؛ وگرنه چه بسا قاریانی که قرآن را تلاوت می کنند اما چون انگیزه های درستی ندارند قرآن آن ها را لعنت می کند چنان چه پیامبر میفرماید : « رب تال القرآن و القرآن یلعنه » از این روست که در روایات از جمله آداب تلاوت قرآن ، تدبر، خشوع و خضوع و حزن و تاثیر پذیری بر شمرده است.