إن مع العسر یسراً، ان مع العسر یسراً، پروردگارا تو خود گواهی بر من چه می گذرد؟

تو خود این معرفت را به من عنایت کردی که آسانی های بعد از سختی ها را در ظرف دوره ی فانی زندگی خود در دنیا نپندارم، بلکه برای رسیدن به موهبت بزرگ تو که همانا «آرامش در سکینه قلبی» است، این گونه تصور کنم که دنیای فانی حادثه و ماجرایی است سخت و طاقت فرسا و ما انسان های ناتوان بایستی مهیای گذشتن و عبور کردن از این ورطه ی هولناک باشیم، اینکه گاهی اوقات به صورت مقطعی پس از سختی، آسانی ظاهر می گردد، از یک طرف آزمایشی است که خداوند از ما می کند تا معلوم گردد مدعیان دین و آیین خدا چه کسانی اند. ( … و لما یعلم الله الذین جاهدوا … ) و از طرفی، لطف و مرحمت خداست بر اینکه در حرکت در راهش نبُریم.