دانی که چرا مهر جبین گشته ز تربت؟

زیرا که بر آن پیکر صد چاک حسین است.

دانی که چرا چوب شود قسمت آتش

بی حرمتی اش بر لب و دندان حسین است.

دانی که چرا آب فرات است گل آلود

شرمندگی اش بر لب و دندان حسین است.

دانی که چرا خانه ی حق گشته سیه پوش؟

زیرا که خدا نیز عزادرا حسین است.

چند روز مانده به محرم، همه در تب و تابند. ملکوتیان عزادار حسین اند و به تبع ما زمینیان هم شور می گیریم و سیه پوش می شویم. مساجد سیاه پوش و تکیه ها بر پا می شوند. آماده کردن ظرف ها برای ده شب عزاداری، وسایل تعزیه و هیئت و دسته جات. نوای زیارت عاشورا

صبح و شام به گوش می رسد بازار غذاهای نذری من جمله آش و شله زرد و سفره ی روزه ی خانم ها داغ داغ است، زنگ گوشی ها عوض می شود اما فقط تا دهه ی اول محرم اوضاع به همین منوال است و درست از روز دهم به بعد ورق بر می گردد و همه چیز به وضع سابق می رسد. لا تبدیل الخلق الله. اما روی دیگر سکه این که عزای حسینی فقط ده روز در سال نیست، عزاداران واقعی 365 روز سال را با اویند. مصداق کل یوم عاشورا. عزاداران واقعی کردار و گفتارشان حسینی است، اما بعضی ها هر کاری می کنند و می گویند: دل باید عزادار باشد، با یک یاحسین همه چیز درست می شود. عزاداران حسینی از روی معرفت خون می گریند مانند امام زمانشان که (یبکون صباحاً و مساءاً) صبح و شام می گرید و فرموده که اگر چشمه ی اشکش خشک شود خون گریه می کند اما بعضی ها با عشقی خودساخته خودزنی می کنند و کاسه ی داغ تر از آش می شوند، عزاداران واقعی می دانند حسین علیه السلام برای اقامه ی امر به معروف و نهی از منکر شهید شد، پس آماده ی جهاد و شهادت اند، اما بعضی ها دغدغه ی گرم کردن مجالس خود را دارند و امر به معروف و نهی از منکر را فدای آن می کنند.

ألسلام عَلى ساکِنِ التُّرْبَةِ الزّاکِیَةِ،

أَلسَّلامُ عَلى صاحِبِ الْقُبَّةِ السّامِیَةِ،

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ طَهَّرَهُ الْجَلیلُ،

أَلسَّلامُ عَلى مَنِ افْتَـخَرَ بِهِ جَبْرَئیلُ،

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ناغاهُ فِی الْمَهْدِ میکآئیلُ،

ألسلام عَلَیکَ یا وارث آدم صفوة الله

ألسلام علیک یا أباعبدالله

عزاداران حسین نماز را در اول وقت به پا می دارند چون می دانند حسین علیه السلام آخرین نمازش، هم اول وقت و هم به جماعت بود. اما بعضی ها نماز صبحشان را فدای بیداری می کنند، عزاداران حسین زینت دین و ائمه هستند و مشوق دیندار شدن دیگران .

ولی بعضی ها با رفتارشان باعث دین گریزی دیگران می شوند.

و من از پشت پلاک تاریخ نگاه می کنم، وقتی برای موازی بودن راهی نیست، چقدر انتخاب سخت می شود، مانند روز عاشورا که یا این سو هستی یا آن سو، حر وقتی خود را سر دو راهی بهشت و جهنم دید، حسین را برگزید، اما عمر پسر سعد را ترجیح داد و حسین را فرو گذاشت.

و ما امروز در کدامین جبهه ایم، حسین زمان ما منتظر لبیک است و ما باید مانند زهیر فرمان ولی امر را لبیک گوییم.

نباید بگذاریم دوباره صحنه ی عاشورا تکرار شود، حسین علیه السلام در دل فقط خدا را داشت که در دل ها ماندگار شد.

حسین علیه السلام برای احیاء امر به معروف و نهی از منکر شهید شد، حسین علیه السلام به نماز عشق می ورزید. حسین علیه السلام فرمود هیهات من الذلة.

حسین علیه السلام فرمود: خدایا چه یافت آنکه تو را گم کرد و چه گم کرد آنکه تو را یافت.

حسینی شویم ، زینب گونه زندگی کنیم و عباس وار اطاعت مولایمان کنیم وبرای تعجیل در ظهور منتقم خون حسین دعا کنیم.

از خدا می خواهیم که باقیمانده ی غیبتش را بر ما ببخشد و سال های غیبتش را به ثانیه مبدل کند.

خانم معصومه تیموری، پایه دوم