طلاب حوزه علمیه زهرائیه این هفته نیز در محضر استاد اخلاق، حجة الاسلام والمسلمین رضایی بودند.

ایشان در ابتدا به این مطلب اشاره کردند که لازمه شنیدن مطالب اخلاقی آن است که فرد احساس تشنگی در خود احساس کرده و ظرف وجود خود را از آلودگی ها پاک کرده باشد. آقای رضایی از لذت های زودگذر و حسی دنیوی گفتندو پس از آن وارد مباحث لذاید معنوی شدند.

وی در ادامه گفتند: حیات انسان وابسته به عشق و لطایف است و زندگی یک بیت شعر عارفانه و عاشقانه است که کسی می تواند آن را درک کند که دارای فهم عمیق و روح لطیف باشد. چنین کسی در حضور مولا و رب العالمین خضوع دارد و ادب حضور را رعایت می کند. او در حال نماز خشوع می کند چرا که می فهمد در حضور چه کسی قرار گرفته و این فهم لطفی از جانب خداست و توهینی بالاتر از این نیست که خداوند اجودالاجودین فردی را از این فهم محروم گرداند.

ایشان افزوند که خداوند انسان را جز برای بندگی نیافریده است و فلسفه ی خلقت او بندگی است. قرآن انسان ها را سه گروه می کند گروهی که به خداوند و قدرت او یقین کامل دارند نمونه ی کامل این گروه امام حسین علیه السلام است که بدون هیچ توقعی تمام هستی خود را در راه خدا می دهد. چنین گروهی ظرف خود پاک کرده اند و قابلیت دریافت فیض خداوند را دارند. گروه دیگر به چنین مرحله ای نرسیده اند اما نیت صادقانه دارند و همت می کنند خداوند به این افراد می فرماید اگر بدانم که همت و عزم صادقانه دارید همه ی شرایط را برای شما فراهم می کنم. دسته ی سوم کسانی هستند که از بندگی جدا شده و به دنبال هوی و هوس می روند چنین کسانی هم زقوم دنیوی شامل حال آن ها می شود و هم در قیامت در دوزخ می سوزند.