سلام بر آن مهدی که خدای عزّو جل به امّت ها وعده داد که به وجودش عقاید مردم را جمع کند و خلق را از تفرقه برهاند و به وجود او زمین برا پر از عدل و داد کند.

ای یگانه آشنای ما، ای عطر جان افزای ما،

ای گل همیشه بهار، ای عظمت تاج سر این خاکیان،

کی می شود شکوفه ی فرجت بشکفد؟

کی می شود که از کعبه ظهور کنی؟

کی می شود که از سراپرده ی انتظار برون آیی؟

و از کوچه پس کوچه های انتظار بگذری، به میدان ظهور برسی و چشمان خسته ما را به ظهور بطلبی؟

جانا، بیا و باران رحمت وجودت را بر این خاکیان تفتیده عاشق که تمام جانشان پر از انتظار است ببار و سیراب کن، بیا …

زهرا رستگاری، از دانش آموختگان مدرسه ی زهرائیه