زیبایی زمانی می آید که چادر آرامش جوانه می زند و غنچه ی عفاف شکفته می شود.

زیبایی زمانی می آید که حقیقت حجاب متولد می شود.

زیبایی زمانی می آید که انسانیت باریده و باغچه ی عفاف تو را به مهمانی فرا می خواند.

زیبایی زمانی می آید که باران ایمان در چمنزار سینه ها می چکد.

زیبایی زمانی می آید که آواز خداوند در زلالی لاله های گوشم طنین انداز می شود.

زیبایی می آید و تو با تبسم، آیه های خداوند را در دشت سینه ات تلاوت می کنی.

زیبایی آمده و تو با شرفت،سوار بر زورق شبنم زده ی ایمان می شوی، در دریای زیبایی می رانی و وقار صید می کنی.

و دریغا بر من که راکد مانده ام و روحم را در خودآرایی و ناز و کرشمه های شیطانی آلوده ام و جرعه ای از این هدیه ی ناب الهی نمی نوشم.

ماهنامه پیام زن، آبان 90