بسم رب المهدی

هزار بار نوشتم به خط سرخ بیانم

ألا معلم خوبم … ثنای تو نتوانم

به چشم پر زمهرت حدیث عشق خواندم

به باغ سبز نگاهت گل امید ماندم

نگاه عرش خدا به پیشه ات والاست

تو هم تراز نبی ای که اجر تو بالاست

اگر چه من روسیه نیم قابل

اگر چه ندیدی تو به قلب من حاصل

غرور من از توست … کبریا داند

نه … همه وجود من از توست خود خدا داند

صفای قلب مرا تو از خدا بخواه

کژی و بی هنری را تو از دلم بکاه

هزار بار نوشتم و گفتم

و باز هم به خط سرخ بیانم

الا معلم خوبم ثنای تو نتوانم

فرشته کریمی ،پایه 4