خدایا امشب از تو چه بخواهم؟
خدایا امشب از تو چه بخواهم؟
که تو خود خواستنی ترین خواسته ای!
خدایا امشب از تو چه بخواهم؟
که تو خود خواستنی ترین خواسته ای!
ای مهربان هستی بخش من!
گفتی از تو بخواهم، تو که بندگانت را صدا می زنی “بنده ی من” و ماه را ماه خود می دانی. گفتی از تو طلب کنم تا عطا بخشی؛ مگر پیش از این، حتی پیش از آن که دست تمنّا بر طلب بردارم نبخشیدی آن چه را که نه سزاوار من که از کرم تو خدای رئوف من بود. چگونه در دل سیاه شب لب به سخن بازکنم در حالی که قلبم را نقطه های سیاهی احاطه کرده که من را از توی محبوب دور می کند. مگر می شود ظلمت با نور در آمیزد؛ مگر می شود من ناچیز فقیر بی چیز از تو خدای بزرگی که حتی بزرگی اش را به زبان نتوان آورد، چیزی طلب کنم؟ پس ببخش همچون تمام لحظه های عمرم تا باز هم به امید بخشش تو به درگاهت آیم؛
أستغفر الله ذوالجلال و الاکرام من جمیع الذنوب و الآثام.
مهربان خدای خوب من! چه چیز را از تو آرزو کنم که تو تمام نیاز منی در تمام لحظه های بودِ نبودنم. تو تمام هست منی و تا این هست، هست چه چیز دیگر از تو بخواهم؟!
قلبم را بخواهم از تو که نجوای تک تک تپش هایش “رب” باشد؛ زبانم را از تو بخواهم که صدای سکوت و فریادش “الله” باشد؛ چشم را از تو بخواهم که همه ی وجودش “وجه الله” باشد؛ دستم را که فقط بر آستان بی کران تو دراز شود و به درگاه لطف تو دست التماس زند؛ پایم را که در کهکشان هدایت تو گام بردارد؟!
چه از تو بخواهم که تو خود به من عطا کرده ای و من چونان جاهل گاه مقصر گاه قاصر، نسیان می کنم به درگاه عشق تو و گاه عقب می مانم از کاروان عاشقان کویت.
پس در این شب از تو خود را طلب می کنم، خود را آنگونه که عاشقش کردی و در اقیانوس عشق خود رهایش نمودی، خود را آنگونه که خود عشق بودم و معشوق و عاشق.
الهی أنت کما أحبّ فاجعلنی کما تحب.
سرکار خانم فاطمه مؤمنی
با فرا رسیدن ماه مبارک رجب حوزه ی علمیه زهرائیه سلام الله علیها برنامه ی ویژه ای ترتیب داد تا طلاب بیش از پیش با این ماه عظیم و جلوه های خاص در زندگی آشنا شوند.
حجة الاسلام و المسلمین ایوبی امام جمعه ی موقت شهرستان نجف آباد سخنران ویژه ی این برنامه بود. ایشان در ابتدا حلول ماه رجب و میلاد امام محمدباقر علیه السلام را تبریک گفته و یکی از جلوه های برجسته ی دین را عبودیت و عبادت برشمردند. عباداتی شامل نماز، تلاوت قرآن، دعاهای وارده و اذکار نابی که پیامبر صل الله علیه و آله و ائمه ی معصومین پیوسته خود را ملزم به آنان می دانستند از جمله ی مصادیق عبودیت است. وی به اهمیت ذکر اشاره کرده و گفت: امام محمد باقر علیه السلام طبق فرموده ی امام صادق علیه السلام دائم الذکر بودند و در هر حال حتی بین گفتگو با دیگران و زمان غذا خوردن و … هر دو ذکر قلبی و لسانی را داشتند. یکی از فرصت های ویژه، ذکر در مناسبت های مختلف است و همانطور که مکان ها دارای شرافت هستند زمان ها هم شرافت دارند و از جمله ی این زمان ها ماه رجب است . پیامبر در طول عمر با برکتشان پیش از بعثت نیز در این ماه به غار حرا می رفتند و مشغول ذکر می شدند. آقای ایوبی در ادامه گفت: گروهی منتسب به یک امر شده و به آن شناخته می شوند. امام صادق علیه السلام می فرمایند: وقتی روز قیامت به پا شود از بطنان عرش منادی ندا می دهد که “أین رجبیون” ؛ منتسبین رجب کجایند. جمعی از مردم به پا می خیزند که چهره های آن ها کل جمع را نور افشانی می کند. بر سرشان تاج پادشاهی است که آراسته به در و یاقوت است. سمت راست آن ها هزار فرشته و در سمت چپ نیز هزار فرشته است و عرضه می کنند که بنده ی خدا این جایگاه گوارای تو باد. حجة الاسلام ایوبی به ندای الهی در این زمان اشاره کرده و گفت: خداوند می فرماید: من خودم عطیه و جزای شما را خواهم داد شما که اهل عمل و علاقمند به عبادت من بوده اید.
وی بندگی را برترین جایگاه برای بشر دانست و گفت این که خود خدا گروهی را مخاطب قرار می دهد نشان از عشق خداوند به بنده است که برترین جایگاه خواهد بود.
ایشان افزودند خداوند می فرماید: این ماه، ماه من است و بنده، بنده من. هر کس در این ماه از من طلب کند به او عطا خواهم کرد.
ایشان در پایان متذکر شدند که دعا گنجینه ی بزرگی است که از ائمه ی اطهار به ما رسیده و دعاهای ویژه ی ماه رجب از آن جمله است که باید در این فرصت ناب از آن بهره برد و به قرائت دعا و اذکار پرداخت.
طلاب حوزه علمیه زهرائیه این هفته نیز در محضر استاد اخلاق، حجة الاسلام والمسلمین رضایی بودند.
ایشان در ابتدا به این مطلب اشاره کردند که لازمه شنیدن مطالب اخلاقی آن است که فرد احساس تشنگی در خود احساس کرده و ظرف وجود خود را از آلودگی ها پاک کرده باشد. آقای رضایی از لذت های زودگذر و حسی دنیوی گفتندو پس از آن وارد مباحث لذاید معنوی شدند.
وی در ادامه گفتند: حیات انسان وابسته به عشق و لطایف است و زندگی یک بیت شعر عارفانه و عاشقانه است که کسی می تواند آن را درک کند که دارای فهم عمیق و روح لطیف باشد. چنین کسی در حضور مولا و رب العالمین خضوع دارد و ادب حضور را رعایت می کند. او در حال نماز خشوع می کند چرا که می فهمد در حضور چه کسی قرار گرفته و این فهم لطفی از جانب خداست و توهینی بالاتر از این نیست که خداوند اجودالاجودین فردی را از این فهم محروم گرداند.
ایشان افزوند که خداوند انسان را جز برای بندگی نیافریده است و فلسفه ی خلقت او بندگی است. قرآن انسان ها را سه گروه می کند گروهی که به خداوند و قدرت او یقین کامل دارند نمونه ی کامل این گروه امام حسین علیه السلام است که بدون هیچ توقعی تمام هستی خود را در راه خدا می دهد. چنین گروهی ظرف خود پاک کرده اند و قابلیت دریافت فیض خداوند را دارند. گروه دیگر به چنین مرحله ای نرسیده اند اما نیت صادقانه دارند و همت می کنند خداوند به این افراد می فرماید اگر بدانم که همت و عزم صادقانه دارید همه ی شرایط را برای شما فراهم می کنم. دسته ی سوم کسانی هستند که از بندگی جدا شده و به دنبال هوی و هوس می روند چنین کسانی هم زقوم دنیوی شامل حال آن ها می شود و هم در قیامت در دوزخ می سوزند.
پيامبر صلی الله علیه و آله : رَجَبٌ شَهرُ اللّه ِ الأصَبُّ يَصُبُّ اللّه ُ فِيهِ الرَّحمَةَ عَلى عِبادِهِ ؛
پيامبر صلی الله علیه و آله :رجب ماه بارش رحمت الهى است . خداوند در اين ماه رحمت خود را بربندگانش فرو مى ريزد .
پيامبر صلی الله علیه و آله : إنَّ في الجَنَّةِ قَصرا لايَدخُلُهُ إلاّ صُوّامُ رَجَبٍ؛
پيامبر صلی الله علیه و آله :در بهشت قصرى است كه جز روزه داران ماه رجب وارد آن نمى شوند.
اگر کسی بتواند این شش استدلال را از نظر صورت یا ماده مورد نقض و ابطال نماید آنگاه می تواند نسبت به حجاب بی اعتنا باشد، در غیر این صورت چاره ای از پذیرش حجاب ندارد و اگر حجاب را نپذیرد یا بپذیرد ولی عمل نکند باید بداند حیوانیت او بر انسانیتش غلبه کرده است.
1- حجاب دستوری دینی است. رعایت دستورات دین واجب است.
"حجاب واجب است.”
2- حجاب عملی صالح است. عمل صالح در نزد شرع و عقل ستودنی است.
“حجاب نزد شرع و عقل ستودنی است.”
3- حجاب عملی صالح است. عمل صالح ملازم با ایمان است.
“حجاب ملازم با ایمان است.”
4- حجاب نوعی محدودیت است. هر محدودیتی دارای حکمت است.
” حجاب دارای حکمت است.”
5- بی حجابی مساوی با اسراف است. خدا مسرفان را دوست ندارد.
“خدا بی حجابی را دوست ندارد.”
6- بی حجابی در سطح جامعه عملی در غیر موقعیت و مکان خود است. هر عملی در غیر موقعیت خود ظلم است.
” بی حجابی ظلم است.”
امام على عليه السلام فرمود:
شهر رمضان شهر الله و شعبان شهر رسول الله و رجب شهرى
رمضان ماه خدا و شعبان ماه رسول خدا و رجب ماه من است.
(وسائل الشيعه، ج 7 ص 266، ح 23)
امام كاظم عليه السلام فرمود:
رجب نهر فى الجنه اشد بياضا من اللبن و احلى من العسل فمن صام يوما من رجب سقاه الله من ذلك النهر.
رجب نام نهرى است در بهشت از شير سفيدتر و از عسل شيرينتر هركس يك روز از ماه رجب را روزه بگيرد خداوند از آن نهر به او مىنوشاند.
(من لا يحضره الفقيه، ج 2، ص 56، ح 2 _ وسائل الشيعه، ج 7، ص 350، ح 3)
روز اول: مطابق بعضى از روایات، روز ولادت امام محمد باقر (علیه السلام) در سال 57 هجرى.
روز سوم: روز شهادت امام على النقى (علیه السلام) در سال 254 هجري.
روز دهم: روز ولادت امام محمد تقى (علیه السلام) طبق بعضى از روایات.
روز سیزدهم: روز ولادت امیر مومنان على بن ابى طالب (علیه السلام) در داخل كعبه؛ 12 سال قبل از بعثت رسول خدا (صل الله علیه و اله و سلم).
روز پانزدهم: مطابق برخى از نقلها، روز وفات حضرت زینب کبري (سلام الله علیها) در سال 63 هجرى.
روز هجدهم: روز وفات جناب ابراهیم، فرزند رسول خدا (صل الله علیه و اله و سلم).
روز بیست و پنجم: روز شهادت امام موسى بن جعفر (علیه السلام) در سال 183 هجرى.
روز بیست و ششم: مطابق روایتى، روز وفات حضرت ابوطالب (علیه السلام).
روز بیست و هفتم: بعثت پیامبر گرامى اسلام (صل الله علیه و اله و سلم).
این اعمال که مخصوص روز معینى نیست بلکه در تمام ماه انجام مىشود، بسیار است؛ از جمله:
1ـ در تمام ماه رجب، این دعا را بخواند: یا مَنْ یَمْلِکُ حَوآئِجَ السّآئِلینَ، ویَعْلَمُ ضَمیرَ الصّامِتینَ، لِکُلِّ مَسْئَلَة؛ اى که مالک حاجات خواستارانى و اى که نهاد خاموشان دانى براى هر خواستهاى، مِنْکَ سَمْعٌ حاضِرٌ وَجَوابٌ عَتیدٌ. اللّـهُمَّ وَمَواعیدُکَ الصّادِقَةُ واَیادیکَ الفاضِلَةُ؛ از جانب تو گوشى شنوا و پاسخى آماده است خدایا به حق وعدههاى راستت و نعمتهاى بسیار، وَ رَحْمَتُکَ الواسِعَةُ فَاَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَآلِ محمد؛ و رحمت وسیعت از تو خواهم که درود فرستى بر محمّد و آل محمد، واَنْ تَقْضِىَ حَوائِجى لِلدُّنْیا وَالاْخِرَةِ، اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدیرٌ؛ و حوایج دنیا و آخرتم را برآورى که به راستى تو بر هر چیز توانایى.