قسمت دوم

1. از مراقبات این ماه، توسل در شب اول است.مهمترین کاری که سالک باید انجام دهد این است که در شب اول ماه به یکی از معصومین علیهم السلام که حامی و نگهبان آن شب است، مراجعه و با چهره ی آبرومند و نورانی او نزد پروردگارش، به درگاه خدا روی آورد.

2. از مراقبات این ماه، انجام دادن متناسب نوافل و مستحبات است. سزاوار است که سالک حال خود را بررسی و نشاط ، کسالت، کار، فراغت، نیرو و ضعف خود را نسبت به نوافل و مستحبات سنجیده و بعد از مراعات حال خود، به ترتیب، بهترین ها را انتخاب کند. در روایات زیادی آمده است که نوافل در این ماه، بیش از هزار رکعت است.

3. از کارهای مهم در این ماه، قرائت قرآن، دعا و ذکر است که باید از هر کدام مقدار معینی انتخاب و در هر روز انجام شود. دعای «ابی حمزه ثمالی» را نیز باید به اندازه ای که می تواند، در تمام شب ها یا یک شب در میان بخواند. هر روز یکی از دعاهای روز را خوانده و برای توفیق در شب قدر و شب عید فطر زیاد دعا نماید و نباید در روزهای جمعه، نمازی را که روایت شده است ترک نماید. از مهمترین دعاها در شب و روز، دعا برای ولیّ امر، خلیفه ی خداوند، امام زمان عج الله تعالی فرجه می باشد. و باید برای پدر، مادر، معلمین، برادران دینی،نزدیکان، همسایگان و هر کسی که حقی به گردن او دارد همچنین تمام مؤمنین، دعا و استغفار نموده و آنان را در دعاهایی که برای خود می نماید، شریک کند.

4. از اعمال مهم این ماه، غسل در شب و روز اول و شبهای فرد است. در روایت آمده است: «کسی که شب اول ماه رمضان، در رودی جاری غسل کرده و سی مشت آب بر سرش بریزد، تا ماه رمضان آینده پاک می شود» و «کسی که در اولین روز سال، در آب جاری غسل کرده و سی مشت آب بر سرش بریزد، این عمل، داروی یک سال او خواهد بود».

5. خوردن سحری مستحب است. روایت شده است : «سحری بخورید، گرچه جرعه ی آبی باشد، توجه داشته باشید که خدا بر کسانی که سحری می خورند، درود می فرستد.» باید به نیت استحباب سحری نزد خدا و نیرو گرفتن بر عبادت ها در طول روز، سحری خورد.