دلم به شوق دیدن بهار تو از تبار تشنه‌ ی غروب انتظار، چه سبز می‌تپد، میان قلب پاک این همیشه‌‌های در انتظار، بیا،

تو ای مهربان، بیا و این نهال روشن ظهور را بکار.

بیا تو ای معنای حجت حضور، تو ای معنای عبور، برای اوج پرنیان قلب من، بال بیار. آسمان بیار.

امروز به یمن لمحه‌ای از نگاه نازنین تو، فرو می برم غبار لحظه های انتظار را، بیا، بیا و فرو نشان این غبار را.

سیده منیره موسوی