برای بدست آوردن سیره آن حضرت در دوران غیبت می توان از برخی روایات، دعاها و زیارت نامه ها، توقیعات و نامه های آن حضرت به بعضی از شیعیان و یا نقل قول های متواتر از افراد کاملا موثق که به شرف حضور نائل آمده اند استفاده کرد. برای نمونه روایت « اَلانتِفَاعُ بی فِی غَیبَتِی فَکالإنتِفَاعُ بِالشَّمسِ اِذَا غیَّبهَا مِن الابصَارِ السَّحاب »[1]: بهره بردن از من در زمان غیبتم مانند بهره مندی از خورشید است آن هنگام که توسط ابرها پوشیده و از دید پنهان است.

  آنچه بیش از همه در میان ادعیه و توقیعات و … به چشم می خورد عنایت خاص آن حضرت به وضعیت شیعیان و گرفتاری های آنان در دوران غیبت است.

در توقیع برای شیخ مفید آمده است: « فَانّا نحِیط علماً بِأَنبَائِکُم وَ لَا یُعزَّبُ عَنّا شَیءٌ مِن اَخبَارِکُم »: ما بر اخبار و احوال شما آگاهیم و هیچ چیز از اوضاع شما بر ما پوشیده و مخفی نمی ماند.