شهادت آن حضرت علیه السلام :

بعد از آتش بس بین حضرت و معاویه، امام علیه السلام به مدینه بازگشتند و ده سال در آنجا بودند تااینکه معاویه توسط جعدة دختر اشعث کندی آن حضرت را مسموم کرد. مدت مسمومیت حضرت علیه السلام چهل روز طول کشید. هنگامی که ارتحال حضرت نزدیک شد امام حسین علیه السلام را با دیگر فرزندان امیرالمؤمنین علیه السلام طلبیدند، و ودایع امامت و کتب رسول خدا صل الله علیه و آله  و امیرالمومنین علیه السلام و سلاح آن حضرت را به امام حسین علیه السلام سپردند و به آن چه امیرالمومنین علیه السلام به آن حضرت وصیت فرموده بودند اهل بیت و شیعیانش را وصیت فرمود که امام بعد از من برادرم امام حسین علیه السلام است، دستوراتش را اطاعت کنید و از مخالفت با او بپرهیزید.

سپس فرمود: شما را به خدا می سپارم و او خلیفه ی من بر شماست، چشمان مبارک خود را بست و دو دست و پا را دراز کرد و از دنیا رفت در حالی که می فرمود: لااله اله الله.

صدای گریه و ناله از منزل آن حضرت بلند شد، و مدینه از ناله و ضجّه مانند روزی شده بود که رسول خدا صل الله علیه و آله  از دنیا رفت. برادران، اولاد، شیعیان صدا به نوحه و ناله بلند کرده، امام حسین علیه السلام در حالتی که اشک می ریخت متوجه غسل و حنوط وکفن برادر شدند، سپس بر آن مظلوم نماز خواندند و جنازه را برای تجدید عهد با رسول خدا صل الله علیه و آله  به طرف روضه ی منوره نبویه بردند و آن وقایع اتفاق افتاد . بدن را به بقیع آوردند، امام حسین علیه السلام داخل قبر شد و بدن برادر را دفن کرد و هنگام خروج از قبر در حالت گریه می فرمود:

ءاَدهن رأسی اَم اَطیب محاسنی 

و رأسک معفور و اَنت سلیب؟

بکائی طویل و الدموع غزیرة

و اَنت بعید و المزار قریب

یادآور می شود: بعضی از مصادر تاریخی شیعه ولادت امام کاظم علیه السلام را در این روز (7 صفر) ذکر کرده اند. در روایتی حضرت عسکری علیه السلام می فرمایند: حضرت کاظم موسی بن جعفر علیه السلام در ابواء بین مکه و مدینه در ماه ذی الحجه سال 127 هـ به دنیا آمدند. اما با این همه قول صحیح در ولات آن حضرت در ماه ذی الحجه است.

از سوی دیگر شیخ مفید و شهید اول و کفعمی فرموده اند که شهادت امام مجتبی علیه السلام در هفتم صفر بوده است. تصریح این بزرگواران مقدم است بر دیگر اقوال، اضافه بر اینکه در نجف اشرف و دیگر اعتاب عالیه در عراق و بعضی از کشورهای دیگر در بلاد شیعه روز هفتم صفر را به عنوان شهادت امام مجتبی علیه السلام اقامه ی عزا می کنند.

بنابراین اگر ولادت امام کاظم علیه السلام در ماه صفر صحیح هم باشد، اما اگر در روز شهادت امامی ولادت امام دیگر اتفاق افتاده باشد علما تصریح به اقامه ی عزا فرموده اند نه برگزاری جشن و سرور؛ مخصوصاً امام حسن مجتبی علیه السلام که مظلومیت حضرت آشکار است.

صفحات: 1· 2