قسم بر آن خوبی هایت که دفتر هزار برگ می خواهد.

قسم بر آن دعای خیرت که همیشه همراهم بوده است.

قسم بر آن دست و بازویی که پیامبر بر آنها بوسه زده است.

قسم بر آن پینه های دستانت که بوی نان با زحمت می دهد.

قسم بر آن نانی که سر سفره ام گذاشتی تا افتخارش نصیب من شود و همه بگویند که سر سفره پدرش بزرگ شده است.

قسم بر آن درآمد کم اما با برکت.

قسم بر آن خستگی هایی که مثل ابر بهار سریع از وجودت دور می شد.

قسم بر آن لباس های خاکی ات که پر افتخارترین لباس های دنیاست.

قسم به آن قناعتی که مادر یک کمد لباس دارد و تو یک سبد.

قسم به دل چو آئینه ات؛ پاک و شفاف.

قسم به آغوش گرمت که گرمای خورشید پیش آن افسانه است.

قسم بر آن اشک های مقدست که به پای غم و اندوه فرزندانت ریختی و قانون غرور و تکبر را بر هم زدی.

قسم بر آن صبوریت که به قول سعدی پدر تو، سنگ زیرین آسیاب بودی.

قسم بر آن چشم های نگران از شرمندگی همسر و فرزندانت.

قسم بر آن دل پر غمت که در دعواها همیشگی تو بی یاور بودی که همه پشت مادر بودند.

قسم بر دل بزرگت که بزرگوارانه حامی همه بودی.

قسم بر تمام کادوهای روز پدر که ارزان ترین و ساده ترین کادوی دنیا است.

اشرف رضایی، استاد و مشاور حوزه