هوالحق
روی تابلویی جمله ی زیبایی حک شده بود:
«ای زن به تو از فاطمه این گونه خطاب است
ارزنده ترین زینت زن حفظ حجاب است»
این جمله مرا یاد رزمنده ای کم سن و سال ولی با غیرت انداخت که در تلویزیون (چندین سال پیش) در اسارت برای زن بی حجابی خواند و به او گفت: « تا حجاب نداشته باشی با تو مصاحبه نمی کنم»؟
مدتی است سخت ذهنم مشغول است که این گونه غیرت ها کجاست؟
چرا مردان جامعه ی ما دیگر مثل آن جوان فکر نمی کنند؟
چرا ریشه ی غیرت در بین مردان و حتی زنان هم دارد خشک می شود؟
مادری را می شناسم که پسرش از او خواسته فقط خواستگاری دخترانی برود که چادری نباشند!
شنیدم که پسری در مراسم خواستگاری گفته بود نمی گویم چادری نباش ولی در زیر چادر روسری رنگ شاد بپوش دوست دارم وقتی جایی می رویم به زیبایی ات بر دیگران فخر و مباهات کنم.
شنیده ام در مراسم خواستگاری پسری گفته از دخترانی که چادری اند متنفرم پس آزادی و برابری چه می شود؟
به راستی مگر نه این که ایرانیان روزگاری مظهر غیرت بودند مگر مردان ما در 8 سال جنگ تحمیلی برای حفظ غیرت- نجابت - و شرف و بزرگی دفاع نکردند مگر خون هر شهید نماد غیرت نیست؟
شهیدان رفته اند تا دشمن نیاید تا دشمن چادر از سر خواهران و مادرانشان بر ندارد!
مگر نه این که فاطمه اسوه ی همه ی زنان عالم است و حجاب و چادر در نزدش پاک و مقدس؟
مردان با غیرت کجایند؟
مگر همین مردان نیستند که بر دیوار می نویسند: « خواهرم حجاب سنگر توست ، سنگرت را حفظ کن »
مگر ننوشته اند که « خواهرم حجابت اسلحه ای است برای مقابله با دشمن پس آن را حفظ کن»
خداوندا یاریمان کن که شیطان هر لحظه در کمینمان است ، یاریمان کن که ناتوانیم و اگر تو پشتیبان ما نباشی نابود می شویم ،پروردگارم تنها سلاحم را همین حجاب می دانم یاریم کن و ایمانی در وجودم قرار ده که احدی نتواند خلع سلاحم کند چرا که دشمن همین را می خواهد.
خدایا یاریم کن.
زینب صالحی ، پایه اول