ماه خدا، ماه سخن گفتن خدا

ماه مردم، ماه بیدار شدن مردم، ماه بیدار کردن مردم، ماه آگاه کردن آن ها که نمی دانند، و ماه تذکر دادن به آن ها، که می دانند، ماه بر انگیختن آن ها که نشسته اند،و ماه باز گرداندن آن ها که برگشته اند، ماه نیرو دادن به فریادی که در حال شکستن است، ماه کمک کردن به پرنده ای که در حال سقوط است، و ماه به پرواز در آوردن مرغی که از پریدن عاجز است، ماه گره کردن مشت هائی که باز می شوند، و قدم هائی که آهسته می گردند،ماه بسیج کردن سپاهی که متفرق است، و تحریک کردن لشکری که در حال فرار است.

ماه متذکر ساختن تو که اگر چه آگاه باشی و آزاد، از هر ننگی و حقارت هر بندی، و بردگی هر نیازی، اما، اسارت ماندن، محکومیت زنده بودن و دام تن، به مرور زمان فلسفه ی ماندنت را دگرگون می سازد……

طوبی

نام قرآنی: طوبی

نام های متداول: درخت مبارک

اشاره ی قرآنی:

     رعد/ 29

              الَّذینَ امَنوُا وَ عَمِلوُا الصَّالِحاتِ طوُبی لَهُم و حُسنُ مَابٍ.

زندگی خوش و بازگشتنگاه نیکو از آن کسانی است که ایمان آورده اند، و کارهای شایسته کرده اند.

از ابن عباس روایت شده که طوبی لغتی است حبشی به معنای فردوس. به نظر علامه قرطبی طوبی نام درختی باشکوه، بلند و سایه دار در فردوس می باشد. نظر دیگر این است که طوبی مشتق از لغت هندی توپاست که به معنای فردوس می باشد. اما نظر عده ای از علما بر این است که معنی اصلی طوبی مبارک و زیبا می باشد. حدیثی در این زمینه وجود دارد به این معنا که « درختی در بهشت است به نام طوبی.»

با توجه به نظر علما و به احادیث، می توان استنباط کرد که طوبی ممکن است نام دیگری برای درخت باشکوه سدر یا سدره باشد.

نوشته شده از کتاب گیاهان در قرآن نوشته ی دکتر محمد اقتدار حسین فاروقی ترجمه احمد نمائی.

روزه گرفتن …

یعنی پیکاری درونی جهت آماده شدن، برای پیکارهای سخت بیرونی که رمضان کلاس آموختن است، کلاسی در قلب اجتماع، و معلمانش همه پیامبران خدا، از ابراهیم تا محمد، و همه ی امامان شیعه، از علی تا مهدی،و همه ی رهبران به حق مردم، از آغاز تا امروز  و تا همیشه، و کتابش قرآن است، سخن خدای مردم برای رهائی و نجات مردم، کلاسی به فرمان خدا،وشاگردانش همه ی مردم، مردمی که باید آگاه شوند از بند جهالت ها، و باید بیدار شوند از افسون رویاها و غفلت ها، و رمضان، اردوگاه مهیا شدن است، برای پیکار، پیکاری رهائی بخش، از ستم ستمکاران و ظلم بیدادگران، اردوگاه آموزش پیکار است، سربازانش توده ی مردم، و افسرانش بهترین فرزندان مردم.

ریحان

نام قرآنی: ریحان

نام های متداول: فارسی: شاه اسپرم، نازبویه؛ عربی: شاهسبرم، ریحان، حبق؛ اردو، هندی، گجراتی: سبزه؛ بنگالی، مراتی: سبجه؛ کشمیری: نیازبو؛ ملیالمی: تیرونیتنو؛ بنگالی: بابوتولسی؛ انگلیسی: sweet basil  ؛ فرانسوی: basilic؛ و …

نام علمی: ocimum basilicum  ( از تیره نعناع labiatae- lamiaceae )

اشاره قرآنی:

1-     الرحمن؛ 12

      وَالحَبُّ ذوُالعَصفِ وَ الرَّیحاَنُ

      و دانه هایی که همراه با کاهند و نیز گیاهان خوشبو.

2-     واقعه؛ 89

      فَرَوحٌ و رَیحاَنٌ وَ جَنَّتُ نَعیمٍ

      برای اوست آسایش و روزی و بهشت پر نعمت.

صفحات: 1· 2

همزمان با حلول ماه مبارک رمضان، محفل انس با قرآن در مدرسه زهرائیه برگزار می گردد که شامل جزء خوانی و سخنرانی در موضوعات احکام و تفسیر سوره نور و … می باشد. از کلیه طلاب دعوت می شود که در این محفل شرکت بفرمایند.

موضوع:تمنّیات نفسانی در پرتو آیات و روایات

استاد داور: سرکار خانم فرشته منّانی

 استاد راهنما: سرکار خانم رضایی

محقق:زهرا محمدی جوزدانی

تاریخ:بهار 1390

چکیده:

نفس در اصل به معنای ذات است و در معانی ذهن، باطن،جان، دم و کالبد نیز به کار برده شده است. نفس آدمی بین دو نیروی شهوت و خرد قرار دارد که به نیروی نخست می کوشد به لذّات بدنی حیوانی مثل خوردن برسد. و به دومین نیرو تلاش می کند به حقایق عالم وجود پی برد و خود را به اخلاق ستوده ای متعلق سازد. کلید سعادت دو جهان، شناختن نفس خویشتن است.

صفحات: 1· 2

همزمان با حلول ماه مبارک رمضان همایش ویژه مبلغان و آمران به معروف و ناهیان از منکر خواهر شهرستان نجف آباد در حوزه ی علمیه زهرائیه نجف آباد، روز چهارشنبه مورخ 5/5/90 ساعت 10 صبح برگزار گردید.

قسمت سوم:

1.     در روایتی آمده است صد بار خواندن سوره ی دخان تا شب بیست و سوم برای شناخت این شب مفید است. در روایات دیگر نیز آمده است که به جای آن می توان هزار بار سوره ی قدر را خواند.

2.     از کارهای مهم در این ماه، افطاری دادن به روزه داران است که پاداش آن زیاد می باشد.

3.     از کارهای مهم دیگر در این ماه برای اهل علم، امامت جماعت و وعظ می باشد.

4.     از اوقات مهم در ماه رمضان، شب قدر است. شبی که از هزار ماه، بهتر است. روایاتی داریم مبنی بر این که از هزار ماه جهاد، بهتر و از سلطنت هزار ماه،بهتر و عبادت آن ، بهتر از عبادت هزار ماه می باشد.در روایات اهل بیت نیز آمده است:« فرشتگان در شب قدر فرود آمده و در زمین پخش می شوند، بر مجالس مؤمنین گذشته، بر آنان سلام می کنند و برای دعاهای آن ها آمین می گویند، تا آنگاه که سپیده دم طلوع کند.»

5.     سزاوار است شیعه ی امیر مؤمنان علیه السلام تمام سعی خود را جهت آمادگی برای اعمال این شب به کار گیرد؛ مثلاً مکان، لباس مناسب، عطر و صدقه ای تهیه و مضامین لطیفی را برای مناجات با پروردگار و کلمات برانگیزنده ای را در خطاب به معصومین علیهم السلام انتخاب کند. همچنین میهمانان مخصوصی را که مناسب با این شب می باشند و چند فقیر را برای صدقه دادن در نظر بگیرد.

قسمت دوم

1. از مراقبات این ماه، توسل در شب اول است.مهمترین کاری که سالک باید انجام دهد این است که در شب اول ماه به یکی از معصومین علیهم السلام که حامی و نگهبان آن شب است، مراجعه و با چهره ی آبرومند و نورانی او نزد پروردگارش، به درگاه خدا روی آورد.

2. از مراقبات این ماه، انجام دادن متناسب نوافل و مستحبات است. سزاوار است که سالک حال خود را بررسی و نشاط ، کسالت، کار، فراغت، نیرو و ضعف خود را نسبت به نوافل و مستحبات سنجیده و بعد از مراعات حال خود، به ترتیب، بهترین ها را انتخاب کند. در روایات زیادی آمده است که نوافل در این ماه، بیش از هزار رکعت است.

3. از کارهای مهم در این ماه، قرائت قرآن، دعا و ذکر است که باید از هر کدام مقدار معینی انتخاب و در هر روز انجام شود. دعای «ابی حمزه ثمالی» را نیز باید به اندازه ای که می تواند، در تمام شب ها یا یک شب در میان بخواند. هر روز یکی از دعاهای روز را خوانده و برای توفیق در شب قدر و شب عید فطر زیاد دعا نماید و نباید در روزهای جمعه، نمازی را که روایت شده است ترک نماید. از مهمترین دعاها در شب و روز، دعا برای ولیّ امر، خلیفه ی خداوند، امام زمان عج الله تعالی فرجه می باشد. و باید برای پدر، مادر، معلمین، برادران دینی،نزدیکان، همسایگان و هر کسی که حقی به گردن او دارد همچنین تمام مؤمنین، دعا و استغفار نموده و آنان را در دعاهایی که برای خود می نماید، شریک کند.

4. از اعمال مهم این ماه، غسل در شب و روز اول و شبهای فرد است. در روایت آمده است: «کسی که شب اول ماه رمضان، در رودی جاری غسل کرده و سی مشت آب بر سرش بریزد، تا ماه رمضان آینده پاک می شود» و «کسی که در اولین روز سال، در آب جاری غسل کرده و سی مشت آب بر سرش بریزد، این عمل، داروی یک سال او خواهد بود».

5. خوردن سحری مستحب است. روایت شده است : «سحری بخورید، گرچه جرعه ی آبی باشد، توجه داشته باشید که خدا بر کسانی که سحری می خورند، درود می فرستد.» باید به نیت استحباب سحری نزد خدا و نیرو گرفتن بر عبادت ها در طول روز، سحری خورد.

موضوع: تواضع از دیدگاه آیات و روایات

استاد راهنما: جناب آقای احمد پیرمرادیان

استاد داور: سركار خانم فرشته مناني

محقق: زهره عابدینی

تاريخ: پائیز 1386

چکیده: واژه تواضع در اصل به معناي افتادگي و فروتني است و عالمان اخلاق تواضع را به معناي ناچيز شمردن نفس دانسته اند و در برابر خداوند به اطاعت از اوامر در برابر بنده رفتار فروتنانه و رعايت انصاف تعريف شده است . واژه تواضع نيز ، همچون بسياري از مفاهيم اخلاقي از تفسيرهاي انحرافي ، مصون نمانده است تا آنجا كه در محاورات مردم و حتي برخي از نوشته ها و آثار منتشره تواضع را به ذلت و سكوت در برابر ظلم و تعدّي ظالمان معني كرده‌اند . بي شك روحيه تواضع وفرهنگ فروتني چه در برابر خداوند و چه در برابر بندگان، از زيباترين جلوه هاي آداب و معاشرت است و بهره هاي فراواني از جمله ، بزرگي و ارجمندي رشد و كمال ، بهره وري از مواهب زندگي ، اصلاح و آرامش ، محبت و دوستي و غيره به انسان مي رساند از انواع تواضع مي توان به تواضع در برابر خدا و قانون ، تواضع در مقابل رهبران و تواضع با مردمان اشاراتي كرد كه هر كدام به نوبه خود شامل زيرمجموعه اي مي‌شوند . عالمان اخلاق براي رهايي انسان از تكبر و رسيدن به خصلت تواضع عواملي را برشمرده اند كه نخستين و روشن‌ترين آنها براي ايجاد روحيه تواضع شناخت نقصها و ضعفها و توجه به عظمت خداوند و حيطه قدرت اوست . با توجه به اينكه واژه تواضع در قرآن نيامده است ليكن با تعبيرهاي لطيف و جالب ديگري مردمان را به اين فضيلت فراخوانده است همچنين پيامبران ، رهبران الهي و روحانيت هر كدام به گونه اي به وجوب تواضع در جوامع اسلامي اشاراتي كرده‌اند . با توجه به اهميت تواضع و ضرورت وجود آن در جوامع به بررسي اين مسئله پرداخته مي‌شود  .