حضرت زهرا سلام الله علیها:

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء - سلام الله عليها - : … وَاجْتِنابَ الْقَذْفِ حِجاباً عَنِ اللَّعْنَةِ.

حضرت فاطمه زهرا - سلام الله عليها - فرمود:… خداوند متعال دوري از تهمت ها و نسبت هاي ناروا را مانع از غضب و نفرين قرار داد.

«رياحين الشّريعة، ج 1، ص 312»

بسم الله الرحمن الرحيم

دقيقا نمي دانم كي و كجا بود كه اون چهره ي مهربان ومتبسم اش با اون چينايي كه زير چشمانش افتاده بود روي يك بنر بزرگ در سطح شهر ديدم. جاي جاي شهر پر شده بود از بنرهايي كه عكس او تنها يا همراه دیگر رفیقان سبک بالش. وقتي ديدمش نمي دانم چرا جذب او شدم نمي دانم چرا با اولين نگاهي كه به عكس او كردم حس خوبي به او پیدا کردم انگار سالها او را مي شناختم براي من غريب ونا آشنا نبود . با اين كه نمي دانستم اسمش چیست ؟ چه شخصيتي دارد؟ وقتي عكس هاي اورا درسطح شهرمي ديدم مي ايستادم و دقيقه های بی شماری محو عكس او مي شدم خواه ناخواه اشك در چشمانم جمع مي شد؛ دوست داشتم حرفهایي را كه تا به حال به كسي نگفته بودم را به او بگويم و با او بگويم از اين روزگار از اين دنياي پر از غم، از اين مردم كه خودشان را، آخرتشان را و مرگ را، همه را فراموش كردند ،‌اما اين حرفها را توی ذهنم مي گذراندم و به لب نمي آورم و اشك مي ريختم. احساس نزديكي به او مي كردم مثل برادرم و يا پدرم بود، خیلی نزديك، نزديكتر از آن ها و سالهاست كه مي گذرد و من همرازم، شايد همدردم را پيدا كردم بله وقتي دلم از اين روزگار و از اين بنده هاي خدا مي گيرد، وضو مي گيرم و زود خودم را سر قبرش مي رسانم و پايين قبرش مي نشينم و زار مي زنم اينقدر درد و دل مي كنم و حرفهایي را كه در دلم جمع كرده ام به او می گویم تا آرام شوم ،‌به صورتش وقتي نگاه مي كنم،‌ آرامش پیدا می کنم؛ آرامشی كه هيچ جا پيدا نكرده ام، سر قبر اين فرشته پيدا كرده ام. او شخصي نيست جز او حسين خرازي.

سمانه طاهري

کوله بار عشق را با یک دنبا دل بستیم و همراه خوبان شدیم تا اینجا؛ اینجا که قلب تپنده ی ایران است و مأمن جاماندگان از حریم عاشقی. اینجا همان جاست که روحم پرواز می کند به آسمان بندگی. اینجا آنجاست که دعای خمسه عشر برایم رنگ و بوی دیگری دارد و دعای جامعه که زود تمام می شود. اینجا همان جاست که بغض غم های نبودن او را راحت می شکنیم و گریه های بلندت دیگر توجه کسی را به خود جلب نمی کند. اینجا همان جاست که غربت او را در تنهایی شما می توان دید. اینجا شکسته ترین دل ها را خوب می خرند.

درد همراهمان بود و اشک تمنای باریدن داشت. پاهامان تاب ماندن نداشت و چشم هامان تا اوج آسمانی که تو در زمینش پا نهاده بودی پر می کشید. صدای کوتاه و خسته مان با یکرنگی سکوت هم نوا می شد و تا کوه ها پیش می رفت، تا انعکاس یارب یاربش دوباره به گوش قلبمان برسد. تا اینجا که برسیم نمی دانم چطور سپری شد که دل طاقت ماندن در سینه را نداشت؛ اذن دخول را که خواندیم دست به دامان نگاه شما شدیم تا قطره ای اشک را مهمان راهمان کند به این امید که ما را به مهمانی پذیرفته اید. نیمه شب مهمان خان رحمتت شدیم که بنده در دل شب به آسمان نزدیک تر است و گدا را کمتر می شناسند، تنها کریم می داند که به نیازمند چه می دهد و هر کس در دلش چه می گذرد. قلبمان تنها بود و دست رأفت شما را به التماس می طلبید برای تپیدن که اینجا قلب تپنده ی جهان است و مأمن تمامی جاماندگان از هر رنگ و مذهب و آیین.

آقاجان! خود می دانی چقدر دوستت دارم به اندازه ی تمامی وجود ناچیزم و به اندازه ی فضل خداوندی پروردگارم. لذا اینکه دوباره پذیرای وجود ناقابلم بودی تو را سپاس می گویم و به درگاه معبود بی همتا سر به سجده می نهم به نشانه فقر و نداری ام و امید دارم به رأفت کریمانه ات که بزرگان گفته اند امام رئوفی و من از کودکی به ضمانت می شناسمت. قلب و دست و زبان و جانم را به شما می سپارم برای بنده ماندن و برای عاشق شدن و برای آرامشی که در دل شب به دنبال آن باشم.

فاطمه مؤمنی

حضرت زهرا سلام الله علیها:

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء سلام الله عليها : يا أبَا الحَسَن، إنّي لأسْتَحي مِنْ إلهي أنْ أكَلِّفَ نَفْسَكَ ما لا تَقْدِرُ عَلَيْهِ.

حضرت فاطمه زهرا   سلام الله عليها    خطاب به همسرش اميرالمؤمنين علي «علیه السلام»  كرد و اظهار نمود: من از خداي خود شرم دارم كه از تو چيزي را در خواست نمايم و تو توان تهيه آنرا نداشته باشي.

«أمالي شيخ طوسي، ج 2، ص 228»

حضرت زهرا سلام الله علیها

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء - سلام الله عليها - : فَأكْثِرْ مِنْ تِلاوَةِ الْقُرآنِ، وَالدُّعاءِ، فَإنَّها ساعَةٌ يَحْتاجُ الْمَيِّتُ فيها إلي أُنْسِ الاْحْياءِ.

حضرت فاطمه زهرا - سلام الله عليها - ضمن وصيّتي به امام علي - عليه السلام - اظهار نمود: پس از آن كه مرا دفن كردي، برايم قرآن را بسيار تلاوت نما، و برايم دعا كن، چون كه ميّت در چنان موقعيّتي بيش از هر چيز نيازمند به اُنس با زندگان مي باشد.

«بحارالأنوار، ج 79، ص 27»

می دانم کی بود شب عرفه یا شب قدر شاید هم شب آرزوها. لیلة الرغائب که از تو ای خدای مهربان درخواست کردم که مرا در مسیری قرار دهی که به رضا و وصال شما برسم…

تو از درون من باخبری و می دانی که درونم چه ولوله ای و هیجانی برپاست. تو می دانی هدفم چیست و چرا می خواهم …

چشمانم را که باز کردم دیدم پا در مسیر حوزه گذاشتم، لحظه ای مات و مبهوت به خود نگاه کردم …

خدایا

آیا این همان مسیری است که برای وصول به هدفم طی کنم؟!

هنوز در بهت خود مانده بودم که مرا سرباز امام زمان عج الله تعالی فرجه خطاب کردند…

تازه دستگیرم شد که عنایت بود که مرا به اینجا خواند…

و من به درستی فهمیدم با عنایت آقا امام زمان عج الله تعالی فرجه و نگاه همیشگی شما مسافر مسیری شدم که اگر خوب گام بردارم به تو و رضایت خواهم رسید…

پس مثل همیشه از شما می خواهم که قدم هایم را در این سفر تا به تو رسیدم محکم گردانی و آنگونه ام نمائی که دیگر شرم از نگاه مولایم نداشته باشم …

به امید کرم و لطف تو …

معصومه صالحی، پایه اول

برگزاری برنامه بزرگداشت هفته دفاع مقدس در حوزه علمیه زهرائیه، پایگاه کوثر

بسیج طلاب حوزه ی علمیه زهرائیه روز یک شنبه 7/7/1392 برنامه ای به مناسبت هفته ی دفاع مقدس برگزار کرد.
طلاب و بسیجیان این حوزه در سالن اجتماعات شهیده موسویان دور هم جمع شدند تا طبق روال هر سال در این هفته نیز یاد و نام شهداء بیش از پیش را زنده نگه داشته، به اطلاعات خود در زمینه فرهنگ شهید و شهادت بیفزایند.
سخنران ویژه ی این برنامه جناب آقای خدابنده، یکی از یادگاران جبهه و جنگ بود. وی ابتدا توضیحاتی در مورد عملیات خیبر و حضور رزمندگان نجف آباد در این عملیات داد و گفت: شجاعت خصیصه ی بارز تمامی رزمندگان دفاع مقدس بود. وی در ادامه از شهیدان احمد کاظمی، حسن سرباز و حمید باکری یاد کرد و نحوه ی مجروحیت سردار شهید کاظمی را در این عملیات بازگو کرد.
آقای خدابنده خاطرات کوتاهی از شهدای نجف آباد در عملیات های کربلای 5 و چند عملیات دیگر مطرح کرد و در پایان به سوالات حضار در خصوص جنگ و عملیات های مختلف پاسخ داد.

بسم رب الشهدا

آه!

از چه بنویسم، از بدهکاریمان به امام و شهدا یا از خجالت و شرمندگیمان در محضر حضرت ولی عصر عجل الله تعالی.

همیشه همزمان با هفته ی دفاع مقدس  و… بیش از پیش احساس خجل بودن و شرمساری در مقابل امام رحمه الله علیه و شهدا را حس می کنم.

یه حس مبهم، یه حسی که تا عمق وجودم پیش می ره ولی هیچ وقت نتونستم بیانش  کنم یا حتی در موردش بنویسم.

یه جور احساس دین، یه جور بدهکاری و یه جور کم آوردن در مقابل اون همه عظمت و گذشت.

وقتی امکانات و راحتی و رفاهی که حالا دارم  رو می سنجم، حالم بدتر می شه.

به راحتی از امکانات و امنیت موجود در جامعه استفاده می کنیم ولی کمتر توجه می کنیم که این امنیت و امکانات و رفاه را مدیون چه کسانی هستیم.

مدیونیم به آنان که از عشق و پدر و مادر و فرزند و آرزوهایشان گذشتند و رفتند، رفتند تا از میهن و از وطن و آرمان ها و اعتقاداتشان دفاع کنند، دفاعی در برابر کفر در جنگی نابرابر و ناجوان مردانه و بی رحمانه.

رفتند به عشق اطاعت از امام و مولایشان، رفتند به دستور امام تا تجاوز به سرزمین و میهنشان را برچینند و نفاق و کفر را نابود سازند.

رفتند تا ثابت کنند که اهالی کوفه نیستند که امام و رهبرشان، که علی دوران تنها بماند.

رفتند و ایستادند تا بگویند ما جوان ایران زمین از هیچ، جز خدا وهم و ترسی نداریم، ما جز رضای امام و خدایمان نمی خواهیم… .

رفتند و مردانه با تمام وجود عشق بازی کردند و …

من فقط شرمنده ام.

ادامه »

سلام شهدا؛

مدتی است که چشم هایمان را به شما دوخته ایم و عکس هایتان را نگاه می کنیم، چفیه می اندازیم، موبایل هایمان را پر از صدا و تصویر شما می کنیم، اما کم است، می خواهیم در جای شما قرار بگیریم اما نمی توانیم. اسیر دنیا شده ایم و به آن گره خورده ایم . اما از دنیا ناله بسیار داریم . نمی دانیم از کجا و چگونه برایتان بگوییم، ذره ای نور می خواهیم.

نوری آسمانی، آنقدر بی تاب شده ایم که قدرت التماس نداریم، التماس دعا گفتن برایمان عادت شده . اما دعایی نیست! راه دعا را فراموش کرده ایم، نماز می خوانیم تا مشق نوشته باشیم . جانمازمان آنقدر نقش ونگار دارد که جایی برای تابیدن نقش شما نیست. عطرهای اروپایی می زنیم و نماز هایمان بوی بهشت نمی دهد. بوی وصال نمی دهد و تیر خلاصی خورده ایم توفیق از ما سلب شده است. برایمان دعا کنید برای دلمان، برای اشکهایمان.

التماس دعا

خانم فاطمه صالح پور ، پایه اول

برگزاری همایش ورودیان جدید به حوزه ی علمیه زهرائیه، با حضور مدیریت حوزه های علمیه خواهران اصفهان

با آغاز سال تحصیلی جدید، حوزه ی علمیه زهرائیه طی برگزاری همایشی از حجه الاسلام والمسلمین ابطحی دعوت کرد تا در جمع طلاب ورودی جدید حضور داشته، با سخنانی در زمینه ضرورت تشکیل حوزه و اهداف طلبگی ایراد نمایند. وی پس از خیر مقدم و تبریک به مناسبت دهه ی کرامت و بزرگداشت حماسه ی 17 شهریور، مطالبی پیرامون زندگانی پربرکت خانم فاطمه معصومه علیها السلام ایراد نمود و با توجه به حدیثی از امام صادق علیه السلام به شأن و منزلت حضرت اشاره کرد و گفت: حضرت معصومه علیها السلام حدود 30 سال بیشتر عمر نداشتند اما بعد از حدود 300 سال هنوز نام ایشان باقی است؛ این به دلیل ارتباط ایشان با خداوند است و رنگ الهی که داشتند و شهدا نیز چنین هستند.

ادامه »